માંડ માંડ સાથ મળ્યો
ને તું આગળ નીકળી ગઇ...
હજુ તો જીવનમા વસંત
દેખાણી ને પાનખર ભળી ગઇ...
તારા સમણાઓ માનસ પટ
પર આવ્યાને ઉંઘ ઉડી ગઇ...
ચાલી નીક્ળી તું અચાનક
ને અમારી શ્વાસોજ થમી ગઇ...
ભળાવી હતી પાણીની જેમ
તોય વરાળ બની ઉડી ગઇ...
મન મુકીને વરસાવ્યો પ્રેમ
તોય ક્યાંક ઓછપ રહી ગઇ....
ગણતરી કરી અમે પ્રેમની
ને તેમા જ ભુલ આવી ગઇ...
ખુબ સજાવી "જગતે" ફુલોની વેણી
કોણ જાણે આજ કેમ મુરજાઈ ગઇ.....jn
No comments:
Post a Comment