ક્યાં સુધી આમ એકલી જ ચાલીસ..
ક્યારેક તો મારા વિચારોમાં આવીશ..!!
વર્ષાની હેલી એ હવે તો થઇ રહી છે..
બોલ તારા ઘરની ડેલી હવે તો સજાવીશ..!!
હવે સમણામાં મળવાનું નથી ફાવતુ..
વરરાજા બની આવવાનું ક્યારે કહીશ..!!
એકાંતમાં તો ઘણું રડી લીધું હશે..
હવે તો ભરી મહેફિલે પણ હું રડાવીશ...
પલળીને પણ કોરી રહી હોઇશ આ ભવે..
પ્રેમની અનરાધાર વર્ષામાં હું પલાળીશ...
ચટ્ટાન જેવું અડગ ને શીલા જેવું મજબૂત..
પારસમણીનો સ્પર્શ હું જ કરાવીશ..!!
છોડ હવે જગતની આ પળોજણ..
કલ્પના છોડી હકીકત ક્યારે બનાવીશ.!..jn
No comments:
Post a Comment