ચાલ મારે તને
આજે Thanks કહેવું છે...
જાણું તું એમ જ કહીશ કે
No Thanks
No Sorry
No Please...
કારણ કે એ મારું જ વાક્ય છે..
હવે વચ્ચે કાંઇજ ના બોલીશ...
તું મળી ને તરત મારામાં
એક નવો ઉદય થયો..
સાવ ખાલી હતો ને
રચનાઓથી ભરાઇ ગયો..
વિરહની વેદના વહાવતા શીખ્યો..
લાગણીઓને લખતા શીખ્યો..
પ્રેમની પરીભાષા જાણી..
આંખોથી ઇશારાની લીપી જાણી..
બંધ હોઠોમાં.......
બસ બસ બસ..... કહી
એ વીંટળાઇ વળી, ને બોલી
Thank You So Much..
આવા એક "જગત"ની મને
તે જ તો ઓળખ આપી છે...jn
No comments:
Post a Comment