આ મરિચ સામે નયન ધરતાં નજર ઝાંખી પડી..
જોતજોતામાં અરુણની એ બગી પાછી પડી...
આંખ સામે દીપકોની આવતી વણઝાર જોઇ..
આમ જોને નભમંડળની ચાંદની ઝાંખી પડી...
તૂટતાં એ તારલામાં ઝંખનાઓ જાગતા..
કઇક મૂરાદો અચાનક આંખમાં બાજી પડી...
જોઇ છે આ ધૃવ તારાની અડગતા પણ અમે..
સ્થિરતાની કેહવાતી વાયકા કાચી પડી...
ચાલતી થઇ રાત છોડી આ ગગનના સાથને..
કોણ પુરશે આ નભે રંગો, જગા ખાલી પડી...
છેવટે આવી ગયો પ્રકાશ પાથરવા એ રવિ..
કલરવે પંખી તણા, આ રાત જો ભાંગી પડી...
આવતાં જોઈ સવારને આ "જગત"ની નાત પણ..
ભાનુના સાથે નવા સંકલ્પમા લાગી પડી...jn
No comments:
Post a Comment