ઝાકળભીના પારિજાતને ચડતા અમે જોયા છે..
સાંજ ઢળતાં જ ત્યાં પડતા અમે જોયા છે...
રોજ સવારે સ્ફૂર્તિમાં જન્મેલા એના કૂપણો..
સૂર્યના સૌર્ય સામે લડતા અમે જોયા છે...
શિવના માથે ચડવું એ ગૌરવ આખી જાતનું...
બંધન છુટતાં કચરામાં અમે સડતા જોયા છે...
સિંહ કહી પ્રાણ પૂરે એ શાલિવાહન ક્યાં છે..!
માટીના સૈન્યને પણ અમે ઘડતા જોયા છે...
ભૂલ્યું જગત જગદીશની સમજણને કદાચ..
બધું જ છે છતાં એને અમે રડતાં જોયા છે...jn
જે. એન. પટેલ (જગત)
No comments:
Post a Comment