વિરહની વેદના આટલી હસીન હોય છે આજે જાણી છે..
એક એક પળને બસ તમને જોવામાં જ આજે માણી છે...
કલ્પનાઓનું એક આખું નગર વસાવ્યું છે બસ તમે ને હું..
છેક ક્ષિતિજે નજર પહોંચે ત્યાં સુધી ઝાંઝવાનું પાણી છે...
એકાંતમાં મારા બસ તમને જ સાંભળ્યા કરું છું..
વૈકુંઠ વાસી પણ ઉત્સુક છે સાંભળવા એવી વાણી છે...
બેતાબ બની જાઓ છો અને તડપો છો પણ ખરા તમે..
એકલતામાં તમારી હું જ રહું છું એ વાત અમે જાણી છે...
વિરહ રૂદન સુધી નથી પહોંચી શક્યો એવું જગત માને છે..
પડખા બદલ્યા એ જોઈ રાત પણ આખી પછતાણી છે...jn
જે. એન. પટેલ (જગત)
No comments:
Post a Comment