સુનું પડેલું ગામડું...

સુની પડેલી શેરીઓ તને યાદ કરે છે..

સાંકળે કેદ દરવાજા ફરિયાદ કરે છે...

માથે ચડી જગાડતું સૂરજનું કિરણ..

યાદોના વિરહે રોજ તને સાદ કરે છે..

ગામની ભાગોળે ઓલ્યા ખુલ્લા ખળા..

બોરડીના બોર સાથે વીવાદ કરે છે...

ઘરનું તાળું કહેવાતા વડીલોની સંગે..

દિવાલો પણ જો ને વિખવાદ કરે છે..

સુના પડી ગયા છે પનઘટને પનિહારણ..

કાંકરી ચાળાને તારા એ યાદ કરે છે...

વસંતનું યૌવન પુર બહારે ખીલ્યું છે..

યાદોમાં તારી જવાની બરબાદ કરે છે..

તારી ઝંખનાઓ કેટલી છે જગતમાં..

અવાક બનેલું ગામડું તને નાદ કરે છે...jn

જે. એન. પટેલ (જગત)