Wednesday, August 1, 2012

મારી દીકરીની યાદ...

જોઇ તને મારી વહાલી
હુ હરખ ઘેલો થઇ જાતો...

તારી એ પા પા પગલીમા
હુ નાનો બની ડગલા ભરતો...

તારી મધુરી બોલી સાંભળી
જાણે કાલી ભાષા હું શીખતો...

તારા રીસામણા થાતા ને
હું પણ તારી કોર ભળી જતો...

તારા એ બચપન મા
 હું પણ બાળક બની રમતો...

ખોવાણા છે હવે એ 'દી'
બસ રહી ગઇ મન પર વાતો...

નથી બાંધી શકતો 'JN' એ સમય
બસ એ તો છે પાણીની જેમ વહેતો.....jn

No comments:

Post a Comment