કોરનટાઈન... ગઝલ

શહેર આખું લઇ લીધું છે બાનમાં..
ને પછી હું કયાં રહયો છું ભાનમાં...

લાકડીના સોળને જે ઓળખે..
સમજણે કયાં કોઈ સમજે શાનમાં...

રહે છે ફરતો બાપના એ બાગમાં..
ભાઈબંધ જાણે ચડ્યા છે જાનમાં...

માનવી માનવ બનીને ચાલજો..
કૃતજ્ઞી થઇ યાદ કરજો માનમાં...

સુરક્ષિત ઘરમાં રહીશું માણતા..
દોડતા જગતને ભરીશું બાનમાં...jn