ભુલી ભુલાય ના એવી તારી યાદ,
આવી ઉરમાને ઉમંગ ઉભરાયો...
વસંતનો વાયરો જાણે ઝઝુમ્યો,
ને કેસુડાનો રંગ ચારેકોર લહેરાયો...
આશાઓના અંકુર જાણે ફુટ્યા,
ને અરમાનો ની માળામા ગુંચળાયો...
જીવન બાગ જાણે સોળ કળે ખિલ્યો,
ને સામેજ કેમ પાનખર ભરમાયો...
જીંદગી પણ એક સમણા જેવી,
સમણા મા પણ કેમ અધુરો લાગ્યો...
સ્મૄતિ ને યાદોની કરી બાદબાકી,
કોણ જાણે સરવાળો ભ્રમનો દેખાયો...
કહે છે આજ "JN"....
સમણાઓ ના સાગરમા નથી કિનારો,
બસ એમાતો ડુબવાનો જ છે જોનારો.....jn
No comments:
Post a Comment