કલમ ન હતી એટલે કિટ્ટો લઈને બેઠો...
શાહી ના મળી એટલે રક્તની બુંદે લખવા બેઠો...
લખવી હતી તારાપર એક ગઝલ...
તારાજ કહેલા શબ્દોને શોધવા બેઠો...
તે કરેલા વાયદા ને વચનોને નિભાવવા...
મૂંઝવણ સાથે મનને મનાવવા બેઠો...
જાણતો હતો તોફાની સાગરની આ સફર...
તારા પ્રેમની નાવમાં મંજીલ ખુંદવા બેઠો...
વહેતા જતાં એ સમયના વહાણમાં...
તારી યાદોને સહારે ભવસાગર તરવા બેઠો...
મુશ્કેલ છે "જગત"માં એકલા મઝધારે ચાલવું...
તોય તારી સુવાસના ચપ્પુ ચલાવા બેઠો....jn
No comments:
Post a Comment