માનવ...

ઘર છોડીને મકાન શોધવા નીકળ્યો છે..

માને ભૂલી માસીના મોહમાં મલક્યો છે..

ડોક્ટર વકીલ એન્જિનિયર ક્લાસ વન છું..

ભરેલો છું તોય અધૂરા ગડે છલક્યો છું...

સમય આવે ત્યારે જાત ઘસી નાખું છું..

એટલે જ કદાચ કોઈકની નજરે ખટક્યો છું..

તન રાધા મન મીરાં ને ધન છે હૈયું મારું..

કાયાની નગરી નો રાજા થઈ ભટક્યો છું..

હિંમત હણાઈ ગઈ છે હવે જગતની બધી..

ટટ્ટાર થઈને ચાલું છું ને અંદરથી બટક્યો છું...jn

જે. એન. પટેલ (જગત)