Wednesday, July 2, 2014

તારુને મારુ મિલન....

પ્રથમ મિલનની ઝાંખી લહેર બની વહી રહી છે...
તનની જ્વાળાઓ અગન બની સળગી રહી છે...

વિરહ તારો કેમ જીરવાય..! ઘડી જો ને થંભી રહી છે...
પળની પહોર ને મિનિટો મહિનો બની સરકી રહી છે...

કિરણની ચિંગારી ગુપ્તચર બની ભાળી રહી છે...
વસંતની લહેર પ્રણયનો ફાગ જોઈ હસી રહી છે...

ભ્રવરની વૃત્તિને, તારા તનની પાંખડીયો સીંચી રહી છે...
બંધ ઓરડાની દિવાલો આ મિલનને તલસી રહી છે...

અમન ક્યાં છે..? તારી તૃષ્ટી ચિલ્લાઈ રહી છે...
તનનો તરવરાટ ને તૃપ્ત આંખો સમી રહી છે...

"જગત"માં આજકાલ આવીએ ગઝલો લખાઈ રહી છે...
તારી એક જ મુસ્કાન.. બસ મારી કદર થઈ રહી છે....jn

No comments:

Post a Comment