વર્ષાની હેલી હવે લહેર બનીને
પ્રણય ફાગ ખેલી વહી રહી છે...
ધરાની અગન જ્વાળાઓ સમીને
ટાઢકની વેદના પિછાણી રહી છે...
વાટ જોતી અનિમેશ થઈને,
નજર ટકરાઈને શરમાઈ રહી છે...
ઘેરાતા અંધકારે, મિલનની ઘડી
એક એક પ્રહર બની ઉભી રહી છે...
દુનિયાથી છુપુ આ મિલન,
પ્રકૃતિ ખુલ્લી આંખે નિહાળી રહી છે...
પ્રણયને જોવામાં મશગુલ હવા,
ફરીથી માદકતા પ્રસરાવી રહી છે...
આહલાદક આ અમનમાં જોને,
તૃપ્તિની કવન સંભળાઈ રહી છે...
"જગત"ની મિઠાસ આ પ્રકૃતિ,
ઓડકારનાદે, વાગોળી રહી છે...jn
No comments:
Post a Comment